La Banda Sonora d’Alicia Villanueva

Alicia Villanueva (Bimenes, 2000) entamó a cantar tonada con namás 9 años. Alumna d’otra figura pionera –Anabel Santiago– y nieta y bisnieta de dos muyeres cantores d’asturianada, tien participao en concursos de canción asturiana dende que yera una neña, clasificándose nos primeros premios en varios d’ellos como’l XXXIX Concursu de la Canción Asturiana de El Comercio, el XXII Concursu de Tonada de La Nueva o’l XI Concursu de Canción Asturiana Conceyu de Siero, del que recibió’l gallardón esti mesmu fin de selmana. Ye ensin dulda, ún de los nomes de futuru de l’asturianada.

Con ella siguimos cola estaya “La Banda Sonora De…“, una serie d’entrevistes de personalidá acompañaes d’una playlist de Spotify na que cada persona entrevistada escueye los 20 cantares que más-y presten.

Sienti la playlist La Banda Sonora d’Alicia Villanueva

Un discu qu’enxamás canses de sentir.

“Como tú yes”, de Nuberu. Recuérdame a la mio infancia, y ye de los meyores candidatos pa entamar el día cantando y de buen humor 

Si tuvieres que formar parte d’otru proyectu musical, ¿cuál sería?

Una banda de pop o de pop-rock. Tamién me llamaron siempre mucho l’atención los coros, en concreto hubo una temporá que me dio porque quería dir al Coro de la Ópera

De los cantares que compusisti o interpretes, ¿cuál ye’l to preferíu?

Por agora solo fice una composición dedicá a mio güela que nun llegué a cantar en nenguna actuación, nun quedé mui conforme col resultáu (imaxinación tengo la xusta). Y de los cantares qu’interpreto, pol significáu que tien yo creo que “Al pasar por el puertu”, foi de les primeres que deprendí, recuérdame a mio güela y los mios raigaños y tamién ye cola que me siento segura nel escenariu

« “Al pasar por el puertu”, foi de les primeres que deprendí, recuérdame a mio güela y a los mios raigaños y tamién ye cola que me siento segura nel escenariu»

¿Cuándo foi la primer vez que xubisti a un escenariu y que pasó enantes, durante y depués?

La primer vez “oficial” que recuerde, foi nel concursu de Mieres, concretamente en Returbiu. Entamé a baillar enantes de cantar, polo que yá tenía “tables” en folklore. Acuérdome que fui rodeá de familia, nervios la verdá que nengún y ehí tiré palantre. La figura de Facundo como director del concursu y tamién como impulsor de la tonada (sobre todo de la xente mozo) foi fundamental como comienzu, toi super agradecía de qu’apostase y tirase de mí. Foi’l puntu de partida d’entamar a participar en concursos, de dame a conocer y tamién de conocer más a fondu’l mundu del folklore. 

¿Qué ye lo más inxusto de ser artista?

Lo más inxusto yo creo que ye’l valor que te da la xente a veces, tanto pueden valorar muncho lo que faes o tolo contrario, munches veces con comentarios que te desanimen (el míticu “canta una, total que te cuesta”, o “podíes venir a cantar gratis”) y poniéndote trabes nel camín. Sobre too cuando yes xoven tienes que tar mui avispada y tener personalidá pa que nun se ría naide de ti. Tamién la falta d’apoyos pa tirar por ello y que nun se pierda, sobre too con la tonada la cual “vive” anguaño gracies a los concursos, necesita más difusión y adaptase más a los tiempos

Si fueres Conseyera de Cultura, ¿qué son les primeres coses que fadríes?

Empezaría por escuchar les necesidaes de la xente, pa intentar meyorar dientro de lo que puea les condiciones y barreres 

«Cuando yes xoven tienes que tar mui avispada y tener personalidá pa que nun se ría naide de ti»

Enantes de ser artista de la música asturiana, de xuru que sentisti o visti en directo a más compañeros y compañeres d’esta escena. ¿Quién te marcó y t’animó a xubir al barcu de facer música n’asturianu?

Mio ma siempre me puso muncha música de tolos tipos, ella tamién tuvo influenciá de pequeña por mi tíu, en concreto por Nuberu, lo cual recayó en mí y foi de los grupos que más me prestaba sentir de pequeña. Entamé a dar clases con Anabel Santiago, ensin saber cuasi nin que yera la tonada, a mi prestábame cantar “Campanines de mi aldea” o “Santa Bárbara Bendita” ente elles. Mi güela fue la que m’animó a dir a clase porque ella cantaba de moza, amás d’Anabel que foi la gran impulsora de que tirase palante con ello

Yá conocemos les tos recomendaciones y influencies… agora toca que te confieses: ¿cuál ye esi cantar o esi grupu qu’escuches culposamente “na intimidá”?

La verdá ye que soi una persona muy variable, siento bastante de too, paso de Juan Luis Guerra a Extremoduro nun momentu. Soi mui fan de la música de los 90, de los 80… Concretamente de los Hombres G (a los que voy a cumplir el suañu de ver en Xixón esti branu), peguela de pequeña bastante con ellos y préstame escuchalos 

¿A qué personaxe públicu convidaríes a un conciertu tuyu, a pasar llueu pel backstage y pa qué?

Convidaría a quién de verdá tuviera interés sobre ello, que quisiera deprender dalgo o tuviera alguna inquietú 

Yá qu’escoyisti la to “Banda Sonora Vital”, vamos rematar con una Banda Sonora Orixinal. ¿De qué llibru n’asturianu te prestaría qu’hubiere una película a la qu’amás pongas-y tú la BSO?

Cualquier poemariu del mi collaciu Pablo X. Suárez. Tenemos pendiente facer una prueba, mezcla, o aberración seguramente pa daquién, nun desvelo na…

Dexa un comentariu

X